Aanstaande vrijdag 7 juni al zal een (nieuwe) Meesteres haar opwachting maken in SM Studio Almere. Meesteres X is een brunette en zeer ervaren in het vak, rond de 30 lentes en Mediterraans bloed, maar spreekt vloeiend Nederlands doordat ze hier geboren is. Soft tot hard spel mogelijk a €200,00 per uur. Later meer….
Recent is er een nieuw forum gestart voor liefhebbers van de Dames Van Plezier, waar kan worden geschreven over legale vormen van prostitutie, vandaar het adres www.LegaleDamesVanPlezier.nl.
Een laagdrempelig forum, geen strenge moderatie en ook geen ingewikkelde recensieformulieren. Je inschrijven kost minder dan één minuut! Ga naar klik hier en wordt deel van de groep enthousiaste schrijvers!
Een donkere komedie die zich afspeelt in de sm-kelders van New York? We vermoeden dat de bazen bij Netflix niet lang hebben getwijfeld voor ze het licht op groen zetten voor ‘Bonding’, een zevendelige serie over de opmerkelijke vriendschap tussen een homo en een Dominatrix.
Pete en Tiff waren goed bevriend op de middelbare school maar verloren daarna het contact. Als ze elkaar opnieuw ontmoeten, is Pete net uit de kast gekomen en heeft Tiff een carrière opgebouwd in de New Yorkse sm-scene, een wereld die ze maar wat graag laat zien aan haar jeugdvriend. Het klinkt vergezocht, maar bedenker Rightor Doyle baseerde zich op zijn eigen, met knallende zweepjes en latex pakjes gevulde ervaringen.
Zie hieronder de trailer!
Jongerenbeweging Exxpose riep deze week op tot een verbod op prostitueebezoek. Auteur Justine le Clercq, voormalig bestuursvoorzitter van het Amsterdamse bordeel MyRedLight en ooit zelf prostituee, schreef ze een open brief. ‘Als het jullie echt gaat om het uitroeien van mensenhandel, neem dan de Nederlandse champignonteelt, paprika-tomaten- en bloementeelt alsjeblieft mee in jullie campagne.’
Tekst Vrij Nederland, Justine le Clercq
Lieve meisjes en jongens van EXXPOSE,
Plots waren jullie er afgelopen dinsdag, en zag ik jullie frisse gezichten en sprankelende inzet overal in de media. Als ik jullie site bezoek, dan zie je het meteen aan de groepsfoto: daar staat een groep jonge knokkers, echte Gutmenschen, mooie leuke mensen, zachte trekken, verzorgd, heerlijk om naar te kijken.
Op jullie site vind ik cijfers en procenten over mensenhandel, over getraumatiseerde prostituees en over kansarme onmondige zielige hoeren.
Tot afgelopen week kende ik jullie niet, maar het blijkt dat jullie mij en de hele seksbranche door en door kennen, wat een hele prestatie is. Wat onderzoeksbureaus, politie, de rapporteur mensenhandel en voltallige gemeenteapparaten niet is gelukt, is jullie wel gelukt: het in kaart brengen van die verwerpelijke seksbranche en de waarheid aan het licht brengen. Op jullie site vind ik cijfers en procenten over mensenhandel, over getraumatiseerde prostituees en over kansarme onmondige zielige hoeren. De gebruikte cijfers komen voornamelijk uit buitenlandse onderzoeken van dame Melissa Farley, die betaalde seks als verkrachting ziet en onderzoek doet naar de seksbranche in landen als Cambodja en Mexico. Inderdaad landen die prima te vergelijken zijn met de Nederlandse situatie.
In Nederlandse onderzoeken wordt altijd met grote terughoudendheid iets over aantallen gezegd, want tegenover ieder cijfer staat weer een ander onderzoek dat anders uitwijst. Maar met genuanceer word je natuurlijk nooit een Jeanne d’Arc, dat begrijp ik best.
Slechts 40.000 handtekeningen
Jullie doel? Het illegaal maken van het kopen van seks, oftewel: het volledig onklaar maken van de prostitutiebranche.
Waarom willen jullie dat? Omdat jullie de realiteit van de seksbranche kennen, zo lees ik op jullie site, en die is afschuwelijk en vergeven van onderdrukking en mensenhandel. Onderdrukking en mensenhandel, wie kan daar nou voorstander van zijn? Niemand natuurlijk, want in het Westen houden we niet van dat soort praktijken. Jullie missie is dan ook fantastisch.
Op jullie site lees ik dat de aanzet tot deze missie ontstond na het zien van een documentaire van televisiezender Al Jazeera waarin ons prostitutiebeleid en onze vermeende VOC-mentaliteit scherp worden bekritiseerd. Natuurlijk, Al Jazeera, gefinancierd door de emir van Qatar, dat land waar ze nog geselen en vrouwen geen rechten hebben en homoseksualiteit verboden is. Ook vroegen jullie aan een paar prostituees waarom ze het werk doen. ‘Voor het geld,’ zeiden ze eensgezind. Toen was de ontreddering bij jullie totaal, want zo’n antwoord verwacht je niet, wie werkt er immers voor het geld? Zulke praktijken kom je alleen bij die sekswerkers tegen.
Dat jullie maar 40.000 handtekeningen hebben verzameld in zes jaar, is – afgezet tegen jullie inzet – wel wat teleurstellend.
Daarom hier een tipje, gewoon omdat ik jullie wil steunen.
Als het jullie echt gaat om het uitroeien van mensenhandel, neem dan de Nederlandse champignonteelt, paprika-tomaten- en bloementeelt alsjeblieft mee in jullie campagne. Er staan namelijk nog veel meer mensen via mensenhandel in die bloedhete kassen die mottige champignons te plukken. Zij hebben het nog veel slechter dan prostituees, want hun paspoorten worden afgepakt (kan niet bij een sekswerker want die moet het laten zien aan de politie en gemeente), en ze zien er erbarmelijk uit (sekswerkers moeten er goed uit zien). Al een aantal keren zijn slaven ontdekt in die groente-en fruitteeltbedrijven. Ze waren opgesloten in oude vieze schuren.
Dus, lieve meisjes en jongens, pleit ook voor het illegaal maken van het kopen van champignons, paprika’s, tomaten, huizen, kantoren.
En nu we toch bezig zijn, weten jullie van de bouwsector? Die godvergeten bouwsector staat of valt met het aantal dwangarbeiders. In Duitsland is daar al een aantal keren goed undercoveronderzoek naar gedaan. Je moet sterke traanbuizen hebben om daarnaar te kijken. Het aantal mensenhandelslachtoffers in deze branche is velen malen groter (ik heb geen percentages hoor, dat laat ik aan jullie over).
Dus, lieve meisjes en jongens, pleit ook voor het illegaal maken van het kopen van champignons, paprika’s, tomaten, huizen, kantoren, en wat ik nog vergeten was: de naaiateliers, er mag ook geen kleding meer gerepareerd worden op straffe van een aantal maanden cel.
Morele oordelen
Wat maakt eigenlijk dat jullie je helemaal exclusief richten op de seksbranche, vroeg ik me af. Omdat ik jullie een warm hart toedraag, heb ik even de namen gegoogeld van jullie bestuurders, en zo kon ik meeleven met jullie familiefeestjes, hobby’s en ja hoor… jullie geloofsovertuiging. Die laatste blijkt in jullie leven een belangrijke rol te spelen. Foei! Dat hebben jullie er in de campagne niet bij verteld. Dat is dezelfde truc als een klant die tijdens de seks ineens een forse piemel in het broekje van de sekswerker voelt kloppen. Dat had ze even van te voren moeten melden!
Kan het zijn dat jullie geloofsovertuiging iets vindt van seks? Van betaalde seks? Is het niet zo dat wie zich laat beïnvloeden door een boek, door een geloof, doordrenkt is van morele oordelen, over bijvoorbeeld seks buiten het huwelijk?
Liberalisme geeft jullie het volle recht te geloven, en geeft mij het volle recht om te bepalen wat ik met mijn lichaam doe.
Nu begrijp ik waarom die hele champignonteelt met al die slaven jullie onverdeelde aandacht moet missen. Nu snap ik ook ineens de stelligheid waarmee volledig foute informatie op jullie site kan staan. Persoonlijk vind ik het geloven in God een prima hobby, maar we weten ook dat gelovigen het niet zo nauw nemen met de realiteit en met de feiten. Mij ontbreekt het aan aanleg om te geloven, vandaar dat ik al vrij lang in die onbarmhartige realiteit leef. Van alle realiteiten die er op aarde te vinden zijn, moet ik zeggen dat onze westerse mij behoorlijk bevalt.
Vooral de idee van klassiek liberalisme, gekenmerkt door het individualisme, het mogen uitoefenen van de individuele vrijheid, vrijheid van bezit en meningen, vrijheid van geloof, en de waardigheid van het lichaam waar het individu zelf over beschikt. Dat liberalisme geeft jullie het volle recht te geloven, en geeft mij het volle recht om te bepalen wat ik met mijn lichaam doe. Dit in tegenstelling tot totalitaire systemen die ook het lichaam van iedere burger bezitten. Of, zoals een Amerikaanse gelovige student mij drie weken geleden zei toen ik haar vroeg, van wie is je lichaam? ‘Van mijn familie, van mijn gemeenschap en van mijn land.’ Termen als eer, schande, schaamte en zonde zijn dan niet ver weg meer. Maar zover is het hier in Nederland nog niet.
Als ik mijn bobbelige grote teen laat aflikken door een man met een bobbelfetisj en ik wil daar een doos Godiva-bonbons voor terug, dan gaat jullie dat geen flikker aan.
Als ik een nier wil afstaan, doe ik dat. Als ik mijn bobbelige grote teen laat aflikken door een man met een bobbelfetisj, en ik wil daar een doos Godiva-bonbons voor terug, dan gaat jullie dat geen flikker aan. Een absolute grens aangeven tussen het lichaam en economische belangen is ondoenlijk zonder dat er morele oordelen aan te pas komen die leiden naar dwang: de dwang waarbij een select groepje bepaalt wie er zielig en zondig is. Het grondrecht dat mijn gedachten en mijn lichaam van mij zijn, zouden jullie met hand en tand moeten verdedigen, want met dat recht in de hand mogen jullie geloven.
Goedkope truc
Nee, nee, hoor ik jullie al zeggen, wij maken de prostitutie niet strafbaar, maar het kopen van seks. Wel een beetje een goedkope truc, nietwaar? Het is net zoiets als de koper van champignons tot crimineel bombarderen, waarmee je dan de hele sector verwoest, ook alle eerlijke telers, ook alle banen, en ook de gezonde effecten van het eten van champignons.
Zoals je de banken niet sluit als er fraude aan het licht komt, zo sluit je geen gehele branche als er misdaad plaatsvindt.
Maar er is toch criminaliteit en mensenhandel in de seksbranche? Ja, zeker. Dat ontkent echt helemaal niemand. Maar net zoals je de banken niet sluit als er fraude aan het licht komt, zo sluit je geen gehele branche als er misdaad plaatsvindt. Want in tegenstelling tot het ideaal, overal waar mensen zijn, is misdaad. Daar hebben we dan ook regels en wetten voor, en een heel apparaat aan instituten dat de vrijheid van het individu en diens belangen en recht verdedigt. Een verdediging die gebaseerd is op straffen en voorkomen van het beschadigen van een ander (geweld, stelen, et cetera), en dus niet is gebaseerd op het zedelijk dresseren van het volwassen lichaam.
Mensenhandel, mishandeling, uitbuiting, het is allemaal vastgelegd in het strafrecht, en er zijn genoeg mogelijkheden om die misdaden aan te pakken.
Geurloze vrouwen
Hoe lief jullie initiatief ook aandoet, ongevaarlijk is het niet. Als er één ding staat als een feitelijk huis, dan is het wel de ervaring dat zodra sekswerk illegaal is, sekswerkers gedwongen worden zich op te houden in illegale situaties, waardoor ze ook direct minder weerbaar zijn, chantabel, en zich moeten verhouden tot criminelen. De huidige sekswerker betaalt belasting, is bekend bij gemeente en politie en bij gezondheidsinstellingen. Ze vertrouwen de politie en lichten hen ook in over wantoestanden. Bordeel- en clubeigenaren werken samen met elkaar en met gemeenten en politie om de branche te decriminaliseren. En ja, dat werk is nog niet voltooid, verloopt met hobbels en beren op de weg, vergt een lange adem, en zal nooit honderd procent af zijn – het lijkt de normale wereld wel.
De bewering op jullie site dat sekswerkers in Nederland meer dan wie dan ook worden mishandeld en vermoord is aanstootgevend onjuist, maar gaat wel kloppen als jullie doel behaald wordt.
De bewering op jullie site dat sekswerkers in Nederland meer dan wie dan ook worden mishandeld en vermoord (!) is aanstootgevend onjuist, maar gaat wel kloppen als jullie doel behaald wordt. Het gemak waarmee jullie strooien met beweringen die door niemand in de seksindustrie worden herkend – en alleen worden ondersteund door een paar radicale doorgestudeerde geurloze vrouwen die hun feminisme gebruiken om andere vrouwen te vertellen hoe zielig ze zijn – is heel erg. En zonde.
Want inzet, strijd, opkomen voor een ander, de wereld mooier willen maken, dat is allemaal te prijzen en heel zinvol. Maar dan wel met iets meer kennis, en, kom op, iets meer realiteitszin.
Justine le Clercq is auteur en curator en was twee jaar bestuursvoorzitter van het bordeel MyRedLight op de Amsterdamse Wallen. Ooit werkte ze vrijwillig op straat als prostituee om vrijwillig haar behoefte aan drugs te bekostigen. Zij verkiest het te werken als sekswerker mocht ze haar pleegkinderen en hond niet meer kunnen voorzien van voedsel via het verkopen van het geschreven woord.
Assen, Aa en Hunze, Borger-Odoorn en De Wolden zijn de eerste gemeenten van Nederland die een erkenningsplicht invoeren voor thuiswerkende prostituees.
Dat staat in een nieuwe gezamenlijk prostitutiebeleid, dat vooruit loopt op de landelijke wetgeving. Marco Out, burgemeester van Assen: ,,Anderhalf jaar geleden hebben we in Assen een illegaal bordeel opgerold. Dan is de vraag: waar gaan die sekswerkers heen? Die verdwijnen uit het zicht. We wilden iets doen, niet meer wachten op het landelijk beleid.’’
Misstanden tegengaan
De erkenningsplicht is een manier om de thuiswerkende prostituees die zich vooral adverteren op het internet, in beeld te krijgen en misstanden tegen te gaan. Zeker nu er minder seksclubs zijn, onttrekt de prostitutie zich aan het zicht van de instanties. Het gaat in de gemeente Assen om tientallen sekswerkers, hoeveel is moeilijk te meten, zegt Out.
Uitstapprogramma, gratis medische checks
De bekende groep sekswerkers wordt aangeschreven om op gesprek te komen bij de gemeente voor een erkenning. Anderen worden via de eigen advertenties van de sekswerkers op internet opgespoord. In dat gesprek worden de mogelijkheden en plichten van de sekswerker uitgelegd.
Zo kan een prostituee gratis medische checks laten uitvoeren bij de GGD, is er hulp bij psychosociale problemen en wordt een uitstapprogramma besproken. In dit gesprek wordt ook gekeken of de sekswerker vrijwillig in het vak zit.
Out: ,,Dit willen we doen om de positie van sekswerkers te verstevigen en de sector te reguleren, omdat het gewoon een kwetsbare groep is. Om het vak heen hangt een zweem van mensenhandel en criminaliteit, door de mensen beter in beeld te hebben kun je hulp bieden.’’
Erkenning is middenweg tussen niks en vergunning
De erkenning is een middenweg tussen vergunningsplichtig zijn, en helemaal buiten beeld blijven zegt Out. ,,We willen het de sekswerker niet onnodig lastig maken door te zeggen dat thuiswerk vergunningsplichtig is, waarbij allerlei spelregels horen. Sommige gemeentes kiezen daar wel voor maar wij vrezen dat het nog verder uit zicht verdwijnt. Als in het gesprek blijkt dat iemand volledig vrijwillig in het vak zit, dan vallen we die niet lastig. Het is een legaal beroep.’’ Wel wordt afgesproken dat de thuisprostitutie geen overlast mag veroorzaken.
Sekswerkers die niet reageren krijgen meer aandacht van de zorg
De erkenning is een plicht voor thuiswerkende prostituees. Bij sekswerkers die niet reageren op de uitnodiging van de gemeente, worden er andere maatregelen ingezet. De handhaver probeert dan als zijnde een klant van de prostituee een afspraak te maken. Out: ,,Veel sekswerkers hebben gewoon een 06-nummer op hun advertentie staan. De handhaver maakt een afspraak en zegt bij de deur wie hij echt is en vraagt om een gesprek.’’
De handhavers worden hier speciaal voor getraind. Mocht iemand dan nog niet willen meewerken dan krijgt de thuiswerker meer aandacht van de zorg zoals maatschappelijk werk.
Het beleid is al ingegaan.
De Telegraaf, 23-2-2019
Deining op de Wallen. ’Sluit alle peeskamertjes’, roepen linkse partijen. ’Haal raamprostitutie terug naar de stegen’, pareert Ondernemersvereniging Oudezijds Achterburgwal, boos over de ’stigmatisering’ van de wijk. Vanuit het gapend gat tussen de strijdende kampen meldt socioloog Laurens Buijs: het wordt hoog tijd om weer gezamenlijk trots te zijn op ’s lands bekendste rosse buurt. „Politici misbruiken de prostituees.”
Wulps sloeg ze een stola van protserige veren om haar nek, van achter een raam met een rood lampje lonkend naar mannen, zoals prostituees op de Wallen dat al eeuwen plegen te doen. Wie die dame van lichte zeden was? Jeanine van Pinxteren, destijds (2010) lijsttrekker van GroenLinks in Amsterdam. De hoer acteren als ludieke verkiezingsstunt.
De PvdA beweerde in dezelfde strijd om de kiezers dat alle prostituees die na twee uur ’s nachts in ’s lands bekendste rosse buurt werken slachtoffers zijn van vrouwenhandel en dat de Wallen daarom vanaf dat tijdstip op slot moesten. ’Vertrutting!’, riep Van Pinxteren en ging als gebaar zelf even achter zo’n raam zitten, roepend: ’Seks, drugs en rock & roll horen erbij in Amsterdam.’
Nu Asschers tienjarenproject ’1012’ (de postcode van de wijk) om raamprostitutie uit te bannen faliekant is mislukt, begint het politieke spel opnieuw. PvdA-volgelingen van Asscher, opduikend in clubs als Vereniging Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad en bureau Onderzoek Informatie en Statistiek (OIS), sturen bij de gemeente Amsterdam aan op het verbieden van raamprostitutie op de Wallen. En hoe reageerde GroenLinks-burgemeester Femke Halsema, partijgenoot van ’gelegenheidssekswerker’ Van Pinxteren? ’Het etaleren van kwetsbare vrouwen is niet acceptabel.’
Laurens Buijs, socioloog verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, al jarenlang gespecialiseerd in de rosse buurt en verantwoordelijk voor het rapport Macht Op De Wallen, wordt er moedeloos van.
Tien jaar geleden wist Asscher het zeker: de overgrote meerderheid van de prostituees op de Wallen wordt uitgebuit door criminelen. Hij voegde er zelfs aan toe: ’Wie tegen mijn beleid is, is vóór vrouwenhandel’. Nu wordt gerept over ’mogelijk’ 255 slachtoffers in de raamprostitutie. Bewijzen voor die cijfers zijn in al die jaren echter niet geleverd.
„De cijfers waarmee wordt geschermd zijn politieke instrumenten, totaal niet wetenschappelijk onderbouwd en dat stuit mij tegen de borst”, zegt Buijs.
Hij gaat nog een stap verder: „De Wallen zijn een speelbal van politici en hoge ambtenaren, die het gebied zien als investeringsproject en daarbij de prostituees misbruiken. De heren en dames blijven roepen dat hun beleid gericht is op het verbeteren van het leven van de sekswerkers, maar de vrouwen bij hun plannen betrekken was te veel gevraagd.
Buijs waakt ervoor om de seksbranche op de Wallen te romantiseren. „Er zitten rotte appels tussen, sommige ondernemers in het gebied zijn bepaald geen lieverdjes, maar de meesten zijn te goeder trouw en welwillend. Ik snap dat de gemeente de branche kritisch bekijkt, want ieder slachtoffer van vrouwenhandel is er één te veel. Maar het spel dat nu op de Wallen wordt gespeeld, heeft niets met het beschermen van vrouwen te maken.”
De wetenschapper verbaast zich over de hypocrisie in de aanpak. „Ooit waren we in dit land trots op onze vrijheden. Vrouwen die er openlijk voor uit konden komen dat ze hun geld met seks verdienden, vooral linkse partijen schermden er mee. Nu roepen dezelfde partijen dat het vernederend is wanneer prostituees achter een raam zitten. Ze schurken daarmee aan tegen de broeders van de biblebelt, die ze vroeger verfoeiden. Fundamentalistische christenen noemen raamprostitutie zondig, socialisten vrouwenonderdrukking, maar hun standpunt is feitelijk hetzelfde. Zo on-Nederlands. Prostitutie is er en zal altijd blijven bestaan. De vraag is alleen: hoe ga je er mee om?”
Santi van den Toorn, initiatiefnemer van Stichting De Bovengrondse, pleit ervoor om sekswerk te zien als belangrijk werk. ‘Sekswerkers lopen dagelijks gevaar.’
Na drie jaar was mijn lichaam op. Overal pijn, in mijn gewrichten en in mijn nek. Door de fysieke kant van het werk, en door de stress die in de schouders gaat zitten. Psychisch was ik er niet veel beter aan toe.
Ik deed het voor het geld, niet omdat ik het leuk vond. Er was geen ander werk te vinden, dit kon ik nu eenmaal en er was vraag naar. Het was eentonig en voelde zinloos, elke dag hetzelfde liedje, maar het betaalde mijn huur en mijn eten. Dat was dan tenminste iets. Er was geen dwang in het spel, in elk geval geen dwang van het individu.
Zou iemand, na het lezen van mijn verhaal hierboven pleiten voor het verbieden of criminaliseren van IT-werk zoals dat gebeurt met sekswerk? Ik denk het niet. Dus laten we stoppen met doen alsof in andere beroepen mensen altijd vrijwillig kiezen en het niet om geld gaat. Stoppen met doen alsof werknemers overal gelukkig en vrij zijn (lees bijvoorbeeld de stukken over de magazijnen van Bol.com).
Ja, mensenhandel is verschrikkelijk en moet absoluut bestreden worden, niet alleen in de seksindustrie maar ook in bijvoorbeeld de vleesindustrie en in de kassen. Dat staat los van sekswerk an sich. Laten we sekswerk gaan zien als belangrijk – soms zelfs helend – werk dat een plek verdient in deze maatschappij.
De analogie met de IT’er loopt spaak op veiligheid, toegang tot basisbehoeften (zoals een bankrekening, hypotheek, gezondheidszorg en verzekering) en waardering vanuit de maatschappij. Sekswerkers moeten hun werk nu in de marges doen en lopen daarbij dagelijks gevaar.
Zij kunnen niet openlijk vertellen over hun baan en vinden zoals gezegd maar moeilijk een bank die hun een hypotheek of bankrekening wil geven. Ze worden gestigmatiseerd en buitengesloten.
Erkennen van sekswerk als werk en het dus niet anders behandelen dan andere sectoren lijkt mij de eerste stap naar een constructieve dialoog over decriminalisering en betere rechten voor sekswerkers. Zodat ook zij een menswaardig en vooral veilig bestaan kunnen leiden.
Bron: Parool
De situatie rond prostitutie op de Wallen is niet houdbaar, zegt burgemeester Femke Halsema in een interview met Het Parool. ‘Het etaleren van kwetsbare vrouwen is niet acceptabel.’
AD 09-02-19
Halsema reageert daarmee op berichten dat veel Amsterdammers de Wallen mijden vanwege de drukte, vinden dat er minder prostitutie moet zijn in dit gebied en dat de helft van de bevolking het niet meer van deze tijd vindt om vrouwen in een etalage te zetten. Halsema snapt dat veel Amsterdammers zo denken.
,,Op deze manier vind ik het ook heel moeizaam. De omstandigheden waarin vrouwen hun werk moeten doen, zijn slechter geworden. Dus begrijp ik dat veel Amsterdammers denken: op deze manier is prostitutie niet meer zoals die ooit bedoeld was en die wij prettig vinden.”
Vernederen
Raamprostitutie, een historisch fenomeen in Amsterdam, is wat haar betreft minder vanzelfsprekend geworden. ,,Het gaat in toenemende mate gepaard met het vernederen van vrouwen door grote groepen toeristen.” Ze zal voor de zomer maatregelen op de middellange termijn aankondigen voor de Wallen. Hierbij kijkt ze ook naar prostitutie en gelden geen taboes. Alle opties liggen nog op tafel: meer ramen, verplaatsing van ramen, alles laten zoals het nu is.
Bij de burgemeester van Amsterdam staat voorop dat de maatregelen het lot van de vrouwen verbeteren die achter de ramen staan. ,,Ik vind het onverteerbaar. Daarom staat boven aan de lijst: hoe zorgen wij ervoor dat zij zelfstandiger en krachtiger zijn, niet misbruikt worden en niet verhandelbaar zijn.”
Volgens Halsema is er een ernstig vermoeden van mensenhandel en uitbuiting. Ze heeft Herman Bolhaar, Nationaal Rapporteur Mensenhandel, gevraagd om alle scenario’s te toetsen: wat zijn de effecten op het lot van de vrouwen.
bron: www.dominaforum.nl
Johan Derksen kreeg een fantastisch verjaardagscadeau van Privehuis La Cloche, aan de Amsterdamsestraatweg 287D in Utrecht! Kijk dit fragment van Veronice Inside van afgelopen vrijdag 1 februari.
AMSTERDAM – Met stijgende verbazing kijkt hoogleraar Staats- en Bestuursrecht Jon Schilder van de Vrije Universiteit naar de manier waarop het gemeentebestuur van de hoofdstad met wet- en regelgeving omspringt. Vanaf 1 januari mogen Amsterdammers hun woning nog maar 30 dagen per jaar verhuren en de burgemeester kondigde aan het ’boerkaverbod’ niet te willen handhaven. Deugt dat wel?
Schilder houdt zich bezig met het openbare orderecht en is juridisch specialist op het gebied van bevoegdheden van burgemeesters én de regelgevende bevoegdheid van de gemeenteraad. Als hoogleraar spreekt hij vanavond op een bijeenkomst van Amsterdam Gastvrij, een vereniging die opkomt voor woningverhuurders. Die worden beperkt door de invoering van de ’30-dagen regeling’.
Eerst iets anders: hoe kijkt u als expert naar de uitspraak van burgemeester Halsema, die het boerkaverbod ’on-Amsterdams’ vindt?
Ik heb het hele fragment teruggekeken. Halsema zei letterlijk: het is on-Amsterdams. Dat is een foute uitspraak voor een burgemeester. Die moet zich aan landelijke wetgeving houden. Mijn meest principiële bezwaar is dat Halsema helemaal niets met dit onderwerp te maken heeft. De burgemeester gaat niet over de handhaving van strafwetten, dat ligt op het bordje van politie en justitie. De burgemeester gaat echt alleen maar over onmiddellijke ordehandhaving, zoals relletjes en opstootjes. Ze kan in de driehoek (het overleg tussen hoofdofficier van het OM, burgemeester, en politiecommissaris) ook niet tegen het OM of politie zeggen: deze boef mag je wel of niet vangen. Sterker nog: als er na invoering van de wet een andere politiechef of hoofdofficier van justitie aantreedt die zegt: wij gaan wél met prioriteit handhaven op gezichtsbedekkende kleding, heeft ze daar niets over te zeggen.