Prostitutie

Amsterdam – De komst van een Amsterdams prostitutiehotel of een groots erotisch centrum waar ook horeca, een sekstheater, beautysalon, kapper, zonnestudio en een bed and breakfast voor sekswerkers kunnen worden gerealiseerd, zijn nieuwe alternatieven voor bestaande raamprostitutie. Dat stelt de Amsterdamse burgemeester Femke Halsema voor aan de gemeenteraad.

Door een sekshotel of erotisch centrum in de hoofdstad te openen moet onder andere de overlast op De Wallen van toeristen worden verkleind. Uit een brief die Halsema naar de gemeenteraad stuurt blijkt dat deze twee varianten ’de meeste voordelen en de minste nadelen in zich verenigen’. De maatregelen zijn volgens Halsema nodig om de druk op de Wallen te verlichten, nu toeristen voor veel overlast zorgen. Door prostitutie te verplaatsen moet dat verminderen, is het idee.

Volgens Halsema kan een nieuw sekshotel exclusief worden ingericht voor sekswerk. In een dergelijk hotel zijn twee soorten werkplekken: voor ’face-to-face-werving’ zoals nu ook op de Wallen gebeurt (binnen in hotelgangen) en werkplekken voor prostituees die hun klanten via internet werven. „Dit lijkt op de huidige raamprostitutie in Amsterdam, maar in het hotel wordt de toegankelijkheid tot de prostitutie-zone beperkt doordat je via een entree de inpandige zone (met sekswerkers in de deuropeningen) of op een afgesloten hof binnenkomt. Voor de louter ’kijktoerist’ is het betreden van het gebouw een forse drempel in vergelijking met raambordelen die aan de openbare weg grenzen”, schrijft Halsema.

Erotisch entertainment

Een tweede optie is een gloednieuw erotisch centrum, dat door Halsema als ’prostitutiehotel plus plus plus’ wordt omschreven. Naast peeskamers moet er ruimte zijn voor een seksclub, sekstheater en niet-seksgerelateerde functies zoals uitgebreide horeca, een beautysalon, kapper, zonnestudio en bed and breakfast voor sekswerkers. „Door de aanwezigheid van erotisch entertainment als sekstheaters en door de aanwezigheid van veelsoortige horeca is het ook aantrekkelijk voor de niet op sekswerk gerichte bezoekers en trekt alle groepen klanten/bezoekers. Via het reguleren van de bezoekersstroom en huisregels wordt overlast beperkt.”

De functies van zo’n erotisch centrum zijn verdeeld over vijf verdiepingen: op de bovenste verdieping is het sekstheater en een seksclub, beschrijft Halsema. Op de begane grond zitten de meer laagdrempelige functies als de beautysalon, de zonnestudio, het restaurant, de huiskamer voor sekswerkers en op de tussenliggende verdiepingen zijn gescheiden delen ingericht voor vrouwelijke, mannelijke en trans-sekswerkers. „Deze verdiepingen zijn ontworpen zoals het prostitutiehotel.” Voor beide opties moet er een optimale bereikbaarheid zijn vanuit het OV (bijvoorbeeld bij een halte van de Noord/Zuidlijn) en moeten goede parkeerfaciliteiten zijn, waar mogelijk ondergronds.

Toekomst van de Wallen

Het is echter nog maar de vraag hoe de raamprostitutie op de Wallen -door het toevoegen van een nieuw hotel of erotisch centrum in een ander deel van de stad- dan beperkt gaat worden.

Halsema denkt aan een ’meer sturende overheid’ waarbij kan worden gedacht aan een vrijwillige verplaatsing van exploitanten naar de nieuwe locatie, of een gedwongen sluiting. Daaraan zitten grote financiële en juridische consequenties. „De tweede manier is om nieuwe werkplekken te realiseren en vervolgens de ’werking van de markt’ af te wachten. Mogelijk neemt de raamprostitutie op de Wallen geleidelijk af doordat ondernemers zelf besluiten te stoppen vanwege afnemende klandizie door de nieuwe locatie elders of door algemene ontwikkelingen in de markt (toename door internetwerving). Onzeker is uiteraard of dit inderdaad zal gebeuren en zo ja: in welke mate en op welke termijn. Het is dus ook mogelijk dat dit effect zich amper of pas op lange termijn voordoet. Een voordeel is wel dat de gemeente hier aanzienlijke kosten kan besparen van (schade)vergoedingen”, aldus de Amsterdamse burgemeester.

Eerder moesten vele tientallen miljoenen aan seksexploitanten op de Wallen worden uitgekeerd als gevolg van ’opschonen’ van de Wallen tijdens het gemeentelijk project 1012.

bron: https://www.dominaforum.nl/prostitutie-in-het-nieuws/halsema-ziet-sekshotel-erotisch-centrum-wel-zitten/

Het oudste beroep ter wereld heeft altijd een plek gehad in zowat elke zichzelf respecterende (haven)stad. Toch werd de prostitutie de afgelopen twee decennia steeds minder zichtbaar. “Pooiers zijn meer uitzondering dan regel geworden”, zegt prostitutieambtenaar Lieve Huijskens.

Voor wie zoals ondergetekende rond de eeuwwisseling als jonge tiener in de Atheneumbuurt opgroeide, was prostitutie een vaste waarde in het straatbeeld. In de straten ten noorden van de Franklin Rooseveltplaats werden hotelkamers in de regel per uur verhuurd. Voor die hotelletjes stonden steevast vrouwen op hun potentiële klanten te wachten. De straathoeken waren het terrein van de zogenoemde heroïnehoertjes die klanten ronselden uit de onophoudelijke ‘carrousel’ van auto’s met eenzame mannen.

Binnen de stadsmuren was de rosse buurt met de raamprostitutie zeventien straten groot, tot bijna achter de hoek van het Stadhuis. Straten waar woonhuizen zij aan zij stonden met door tl-buizen verlichte vitrines. Jonge stadskinderen die op de Veemarkt rondhingen, durfden al eens op de ramen te gaan kloppen als de gordijnen even dicht waren. Twintig jaar later is het straatbeeld helemaal veranderd. De tippelprostitutie is zo goed als verdwenen en de vitrines in het Schipperskwartier zijn beperkt tot amper drie straten.

Overlast, wanorde en afrekeningen

Die grote verandering kwam er niet van de ene op de andere dag, ze had heel wat voeten in de aarde. Zowel in de Atheneumbuurt als in het Schipperskwartier waren het buurtbewoners die de alarmbellen luidden.

Na de val van de Muur in 1989 zwaaiden Oost-Europese misdaadorganisaties de plak in het Schipperskwartier. “Met geweld probeerden die de prostitutiewereld over te nemen, de sfeer was uiterst crimineel. Geweld was normaal, tegen prostituees en in onderlinge afrekeningen”, schrijft de stad Antwerpen in een publicatie uit 2007 over het Schipperskwartier.

Sonia Patteet heeft al veertig jaar een dagbladhandel op Klapdorp en richtte mee het buurtcomité Schipperskwartier op. “Oorspronkelijk om samen met buren leuke dingen te doen”, vertelt ze. Maar al snel kreeg het comité nog een bestaansreden. “In die periode heersten overlast en wanorde in de buurt, diefstallen en overvallen waren schering en inslag. Er was gewoon geen controle. Het mocht niet dat de buurt de dupe werd.” De Vingerlingstraat. Foto: rr
Met de komst van Albanezen in de wijk was het geweld enorm toegenomen. “Zij brachten de afrekeningen met zich mee”, zegt Lieve Huijskens, prostitutieambtenaar bij de stad. Het geweld en de overlast leidden tot klachten van de buurt en noopten toenmalig socialistisch burgemeester Leona Detiège tot een uitgewerkt prostitutiebeleid. De raamprostitutie zou teruggebracht worden van zeventien naar drie straten. Die drie, de Verversrui, de Schippersstraat en de Vingerlingstraat, zouden autovrij gemaakt worden om zo de verkeersoverlast voor de buren aan te pakken.

Meer lezen

UTRECHT – Als het aan de gemeente Utrecht ligt, kan prostitutiezone het Nieuwe Zandpad in de wijk Overvecht vanaf de zomer van 2022 gebruikt worden. Dat betekent dat er weer vertraging is opgelopen in het proces van de nieuwe prostitutiezone. Eerder zou het Nieuwe Zandpad namelijk in het tweede kwartaal van 2021 open gaan.

Dat is volgens de nieuwe planning dus ruim een jaar later, zo blijkt uit een brief van burgemeester Jan van Zanen aan aan de raad. Aan het einde van volgend jaar wordt bekend welke aannemer de nieuwe panden gaat bouwen en exploiteren, als het aan de gemeente ligt.

EXPLOITANTEN ZOEKEN
Er wordt weer een tender uitgeschreven, dat is een oproep aan geïnteresseerde ondernemers om het Nieuwe Zandpad te bouwen. Drie eerdere pogingen van de gemeente mislukten. Sommige ondernemers kwamen niet door de Bibob, dat is een onderzoek naar de achtergrond van bedrijven. Anderen konden zich niet vinden in de voorwaarden.

Op de nieuwe prostitutiezone is straks ruimte voor 96 werkplekken. Dat is uit te breiden naar maximaal 128 werkruimtes, die ook via internet te huren zijn. Het is minder dan de beoogde 162 ramen om ervoor te zorgen dat het voor exploitanten interessant wordt om het komende jaar te reageren op de tender. Na controle kan aan het begin van 2022 begonnen worden met de bouw. Later in het jaar kan het Nieuwe Zandpad dan open gaan, mits er niet weer een vertraging is.

bron: www.dominaforum.nl

Prostituees zijn binnenkort verplicht een vergunning te hebben om hun werk te doen. Ze moeten bovendien ouder dan 21 jaar zijn. Pooiers van prostituees die geen vergunning hebben, worden strafbaar. Dat staat in een wetsvoorstel dat het kabinet een dezer dagen presenteert, melden ingewijden. ad.nl 11-10-19

De maatregelen zijn niet onomstreden: prostituees hebben gewaarschuwd dat sekswerkers hierdoor in illegaliteit hun heil gaan zoeken. Toch denkt het kabinet dat met het nieuwe wetsvoorstel verdere ‘uitbuiting en mensenhandel’ kunnen worden bestreden. Nu nog worden per soort sekswerker – in bordeel, thuis of op tippelzone – verschillende regels gehanteerd. Ook variëren de leeftijden: in de ene stad is 18 jaar de toegestane leeftijd, in de andere 21 jaar. Het kabinet wil hiervoor nu ‘uniformiteit’. Altijd een vergunning en alleen voor mensen ouder dan 21.
Bovendien komt er een zogenoemd pooierverbod. Het wetboek van strafrecht kent nu al artikelen die mensenhandel en uitbuiting in de prostitutie strafbaar stellen. Dat wordt uitgebreid met de zinsnede dat ‘betrokkenen’ bij sekswerkers die daar ‘financieel voordeel’ uit halen, bijvoorbeeld pooiers, strafbaar zijn als de prostituees geen vergunning hebben.

Misstanden

Het kabinet ziet er een middel in om ‘misstanden tegen te gaan’ en ‘een veilige en gezonde werkomgeving te creëren’. De maatregelen waren een vurige wens van met name ChristenUnie-voorman Gert-Jan Segers, die afspraken hierover bedong in het regeerakkoord van Rutte-3. Hoewel VVD en D66 terughoudender zijn, zette Segers die partijen samen met CDA voor het blok.

De regels rond prostitutie zijn al jaren onderwerp van discussie in politiek Den Haag. Al meermaals sneuvelden wetsvoorstellen in de Tweede en Eerste Kamer. De laatste pogingen voor nieuwe regels liggen al jaren stof te happen in de senaat.

Ondergronds

Veelal was er angst dat prostitutie ‘ondergronds’ zou gaan als er te veel eisen aan zou worden gesteld. Bovendien waren er principiële bezwaren. Zo is dit jaar juist een jongerenbeweging begonnen met het ophalen van handtekeningen om het ‘kopen van seks’ überhaupt strafbaar te stellen.

In Frankrijk en Zweden is dat nu al zo: volgens het nordic model is het daar strafbaar seksuele diensten te kopen. De prostituees zijn daar niet strafbaar, hun klanten wel. Waar het kabinet nu mee komt, lijkt nog het meest op de plannen die toenmalig minister Ivo Opstelten had om een ‘peespas’ in het leven te roepen. Dat systeem werd in 2011, andermaal vanwege de angst op een vlucht naar het illegale circuit, toch niet ingevoerd.

Vergewisplicht

Bovendien was er kritiek op de zogenoemde ‘vergewisplicht voor klanten’. Die houdt in dat klanten zich zouden moeten inspannen om te ontdekken of hun prostituee niet onder dwang aan het werk was. In het totaal verdeelde parlement kreeg men daar de handen niet voor op elkaar.

Een initiatiefwetsvoorstel van ChristenUnie, CDA, PvdA en SP om klanten van sekswerkers strafbaar te stellen als zij ‘redelijkerwijs kunnen vermoeden’ dat de prostituee gedwongen te werk is gesteld, ligt nog in de Eerste Kamer.

De nieuwe koers is er één van beheren. Daarnaast investeert Rutte-3 nadrukkelijk op zogeheten ‘uitstapprogramma’s’ om sekswerkers naar een ander beroep te begeleiden. Hiervoor is een jaarlijkse subsidie van 3 miljoen euro beschikbaar gesteld.

Reactie van onze redactie. Zeer slecht plan, net als in Duitsland worden dus prostituees gebrandmerkt zoals de Nazi’s in de 2e Wereldoorlog deden met de Joden. Dames zullen massaal de illegaliteit in duiken wat nu al een een groot probleem is door de kracht van internet. Advertentiewebsites als Kinky.nl, Sexjobs.nl, Hookers.nl staan voor illegale prostituees die op thuiswerklocaties, hotels, vakantieparken, airb&b locaties werken, zonder enig toezicht van GGD, Politie, overheden en hulpinstanties. Geen controle op gedwongenheid, geen belastingafdracht. De streng gecontroleerde vergunde bedrijven zullen nog verder leeg lopen door deze maatregelen, dus misstanden en gedwongenheid zullen nog meer toenemen. En het is amper te controleren door Politie etc. gezien de aantallen dames en wisselende locaties. Justitie heeft daar nu al geen mankracht voor.

De exploitanten van 200 van de 330 raambordelen op de Wallen, ‘zeker 250’ prostituees die vast ramen van hen huren plus sympathisanten hebben een toekomstscenario voor de buurt uitgewerkt. Het is een alternatief voor de vier scenario’s waaruit burgemeester Femke Halsema de gemeenteraad wil laten kiezen.

Onder aanvoering van Jan Broers, raamexploitant en woordvoerder van belangenclub Wallen Ondernemers Prostitutie (WOP) hebben de bordeelhouders een plan opgesteld waarin het aantal ramen gelijk blijft en een ‘prostitutiehotel’ in een buitenwijk van de stad ruimte biedt aan prostituees die daar als zelfstandige klanten willen ontvangen.

Bovendien moet de gemeente een vergunningplicht invoeren voor sekswerkers, zodat ze ‘als volwaardige contractpartij’ zelf verantwoordelijk worden voor de naleving van regels.

Onteigening staken

Tegen raamexploitanten die meewerken aan mensenhandel of andere misstanden moet de gemeente harder optreden, zodat de goeden niet langer onder de kwaden lijden.

Daarnaast vragen de bedenkers van het alternatieve plan de gemeente de onteigening van de raambordelen in het Sint Annenkwartier te staken.

Burgemeester Halsema heeft twee maanden geleden vier scenario’s geschetst voor de toekomst van de Wallen, die ze uitgebreid heeft besproken met belanghebbenden als ondernemers, bewoners en prostituees, en waaruit de gemeenteraad moet kiezen. In een van de opties ‘gaan de gordijnen dicht’ en staan de prostituees niet langer in de etalage, maar blijven de peeskamers verder hetzelfde.

In de meest vergaande optie verdwijnt de prostitutie helemaal van de Wallen en wordt elders in de stad een alternatief gezocht.

Een gematigde variant van dat plan voorziet in vermindering van het aantal raambordelen in het stadshart door verplaatsing van een deel naar andere locaties in de stad.

In het vierde scenario komen er juist meer peeskamers op de Wallen, maar dan ook zonder ramen.

De tendens is vooralsnog dat de prostituees meer peeskamers willen en de buurtbewoners alle raambordelen weg willen hebben.

“Burgemeester Halsema vroeg ons in een van de bijeenkomsten over haar scenario’s die niet zomaar af te branden, maar zelf met een plan nummer vijf te komen als we geen van haar voorstellen zien zitten,” zegt Broers. “Nou, dat hebben we gedaan.” Halsema heeft het alternatieve plan gisteren ontvangen.

Vrouwen onderdrukken

Dat ingrepen noodzakelijk zijn om de onbeheersbare drukte van toeristen en dagjesmensen in te dammen, erkennen ook de raamexploitanten. Dat ze niet willen dat het aantal ramen nog verder wordt beperkt dan de laatste jaren via Project 1012 is gebeurd, ligt voor de hand, maar dat ze pleiten voor strengere controle van raamexploitanten en meer regels voor de prostituees, zal niet iedereen hebben verwacht. Broers: “Als de gemeente exploitanten die meewerken aan misstanden hard aanpakt, zijn wij als bonafide ondernemers eindelijk af van het onzinnige beeld dat wij vrouwen helpen onderdrukken.”

De opstellers van ‘het vijfde scenario’ vragen de gemeente ook in de Algemene Plaatselijke Verordening regels op te nemen over ‘thuiswerk’ door prostituees, ‘zodat de gemeente kan optreden tegen de zwartwerkers, en wie zich wél aan de regels houdt, geen last meer heeft van valse concurrentie’.

De bordeelhouders willen weer meer handhaving om de drukte enigszins onder controle te houden. De verkoop van lachgas moet worden verboden. Broers: “Gék word je daarvan.”

De gemeenteraad zou aanstaande donderdag over de scenario’s debatteren, maar dat wordt waarschijnlijk uitgesteld.

bron: https://www.dominaforum.nl/prostitutie-in-het-nieuws/alternatief-plan-raamexploitanten-wallen/

Burgemeester Femke Halsema van Amsterdam onderzoekt of het mogelijk is om alle raambordelen op de Wallen te sluiten en de raamprostitutie te verplaatsen. Dat is een van de vier scenario’s voor de toekomst van het Wallengebied die vandaag aan de gemeenteraad wordt voorgelegd.

Dat de raamprostitutie in de binnenstad gaat veranderen is een ding dat zeker is. Vandaag brengt Halsema de vier scenario’s voor de toekomst van het oudste stukje Amsterdam (De Wallen) naar buiten. Uiteindelijk zal één van de vier plannen worden uitgewerkt tot nieuw prostitutiebeleid.

Gordijnen permanent dicht

Er zijn simpelweg vier scenario’s, schetst Halsema. Scenario één is om de gordijnen van de raambordelen permanent dicht te houden. „Sekswerkers en hun werkplekken zijn niet meer zichtbaar vanaf de straat. Het aantal ramen kan gelijk zijn aan of minder zijn dan het huidige aantal van 330.”

Scenario twee betreft minder raambordelen in de binnenstad door verplaatsing. Een deel van de ramen in de binnenstad wordt dan gesloten. Op een andere locatie in Amsterdam worden nieuwe werkplekken gecreëerd. Dat kunnen ramen zijn, maar dat hoeft niet. „Ook de oprichting van een prostitutiehotel behoort tot de mogelijkheden.”

Alle ramen sluiten

Het derde scenario is het volledig sluiten van raambordelen op de Wallen en rond het Singel. In een ander deel van de stad worden dan nieuwe werkplekken gemaakt. Dat kunnen ramen zijn, maar ook weer het ‘prostitutiehotel’.

Het laatste scenario is: het huidige aantal raambordelen op de Wallen en rond het Singel uitbreiden naar meer werkplekken. „Dat kunnen ramen zijn, maar dat hoeft niet.” Ook hier kunnen dat kunnen ramen zijn, maar wordt ook weer het op te richten ‘prostitutiehotel’ genoemd.

Attractie

Volgens Halsema is het van groot belang dat het huidige prostitutiebeleid op de schop gaat nu de seksbranche afgelopen jaren “fors is veranderd”. „De traditionele, vergunde raamprostitutie in de binnenstad staat onder druk. Dat komt onder andere door het toenemend aantal bezoekers in Amsterdam. Het toerisme domineert de binnenstad meer dan ooit en de sekswerker is voor sommige bezoekers niet meer dan een attractie om naar te kijken.”

„Tegelijk is de onvergunde en onzichtbare prostitutie de laatste jaren toegenomen. Veel sekswerkers bieden hun diensten online aan en kiezen voor een bestaan buiten het zicht van de overheid. In dit deel van de markt doen misstanden zoals mensenhandel zich sneller voor.”

Naast een ‘veilig en goed functionerend circuit als aantrekkelijk alternatief voor het ondergrondse deel van de prostitutiemarkt’, moet het beleid ook bijdragen aan minder criminaliteit in de sector en minder overlast in de Amsterdamse binnenstad. Er geldt daar bijvoorbeeld al een verbod op het fotograferen van sekswerkers.

Eerdere sluiting hielp niet

Afgelopen jaren werden onder de noemer van ’Project 1012’ al tientallen ramen op de Wallen gesloten, maar volgens de Rekenkamer Metropool Amsterdam was dat plan ook grotendeels mislukt. „De conclusie over Project 1012 is dat er successen zijn behaald in het 1012-gebied, maar dat het project niet heeft geleid tot de gewenste economische opwaardering van de oude binnenstad van Amsterdam en een doorbraak van de criminele infrastructuur.”

Halsema zal op korte termijn in gesprek gaan met onder andere sekswerkers, exploitanten, bewoners van het gebied en leden van de gemeenteraad. Ook zal er deze zomer een verkenner op bezoek gaan in het Wallen- en Singelgebied om extra informatie te verzamelen en daarvan verslag uit te brengen. In september bespreekt de gemeenteraad de scenario’s met de burgemeester. Daarna zal het aantal scenario’s beperkt worden en verder worden getoetst op financiële en juridische gevolgen.

Bron: Telegraaf

Assen, Aa en Hunze, Borger-Odoorn en De Wolden zijn de eerste gemeenten van Nederland die een erkenningsplicht invoeren voor thuiswerkende prostituees.

Dat staat in een nieuwe gezamenlijk prostitutiebeleid, dat vooruit loopt op de landelijke wetgeving. Marco Out, burgemeester van Assen: ,,Anderhalf jaar geleden hebben we in Assen een illegaal bordeel opgerold. Dan is de vraag: waar gaan die sekswerkers heen? Die verdwijnen uit het zicht. We wilden iets doen, niet meer wachten op het landelijk beleid.’’

Misstanden tegengaan

De erkenningsplicht is een manier om de thuiswerkende prostituees die zich vooral adverteren op het internet, in beeld te krijgen en misstanden tegen te gaan. Zeker nu er minder seksclubs zijn, onttrekt de prostitutie zich aan het zicht van de instanties. Het gaat in de gemeente Assen om tientallen sekswerkers, hoeveel is moeilijk te meten, zegt Out.

Uitstapprogramma, gratis medische checks

De bekende groep sekswerkers wordt aangeschreven om op gesprek te komen bij de gemeente voor een erkenning. Anderen worden via de eigen advertenties van de sekswerkers op internet opgespoord. In dat gesprek worden de mogelijkheden en plichten van de sekswerker uitgelegd.

Zo kan een prostituee gratis medische checks laten uitvoeren bij de GGD, is er hulp bij psychosociale problemen en wordt een uitstapprogramma besproken. In dit gesprek wordt ook gekeken of de sekswerker vrijwillig in het vak zit.

Out: ,,Dit willen we doen om de positie van sekswerkers te verstevigen en de sector te reguleren, omdat het gewoon een kwetsbare groep is. Om het vak heen hangt een zweem van mensenhandel en criminaliteit, door de mensen beter in beeld te hebben kun je hulp bieden.’’

Erkenning is middenweg tussen niks en vergunning

De erkenning is een middenweg tussen vergunningsplichtig zijn, en helemaal buiten beeld blijven zegt Out. ,,We willen het de sekswerker niet onnodig lastig maken door te zeggen dat thuiswerk vergunningsplichtig is, waarbij allerlei spelregels horen. Sommige gemeentes kiezen daar wel voor maar wij vrezen dat het nog verder uit zicht verdwijnt. Als in het gesprek blijkt dat iemand volledig vrijwillig in het vak zit, dan vallen we die niet lastig. Het is een legaal beroep.’’ Wel wordt afgesproken dat de thuisprostitutie geen overlast mag veroorzaken.

Sekswerkers die niet reageren krijgen meer aandacht van de zorg

De erkenning is een plicht voor thuiswerkende prostituees. Bij sekswerkers die niet reageren op de uitnodiging van de gemeente, worden er andere maatregelen ingezet. De handhaver probeert dan als zijnde een klant van de prostituee een afspraak te maken. Out: ,,Veel sekswerkers hebben gewoon een 06-nummer op hun advertentie staan. De handhaver maakt een afspraak en zegt bij de deur wie hij echt is en vraagt om een gesprek.’’

De handhavers worden hier speciaal voor getraind. Mocht iemand dan nog niet willen meewerken dan krijgt de thuiswerker meer aandacht van de zorg zoals maatschappelijk werk.

Het beleid is al ingegaan.

bron: https://www.dominaforum.nl/prostitutie-in-het-nieuws/erkenningsplicht-thuisprostituees-is-landelijke-primeur-drentse-gemeenten/

De Telegraaf, 23-2-2019

Socioloog: het wordt hoog tijd om weer gezamenlijk trots te zijn op ’s lands bekendste rosse buurt

Deining op de Wallen. ’Sluit alle peeskamertjes’, roepen linkse partijen. ’Haal raamprostitutie terug naar de stegen’, pareert Ondernemersvereniging Oudezijds Achterburgwal, boos over de ’stigmatisering’ van de wijk. Vanuit het gapend gat tussen de strijdende kampen meldt socioloog Laurens Buijs: het wordt hoog tijd om weer gezamenlijk trots te zijn op ’s lands bekendste rosse buurt. „Politici misbruiken de prostituees.”

Wulps sloeg ze een stola van protserige veren om haar nek, van achter een raam met een rood lampje lonkend naar mannen, zoals prostituees op de Wallen dat al eeuwen plegen te doen. Wie die dame van lichte zeden was? Jeanine van Pinxteren, destijds (2010) lijsttrekker van GroenLinks in Amsterdam. De hoer acteren als ludieke verkiezingsstunt.

De PvdA beweerde in dezelfde strijd om de kiezers dat alle prostituees die na twee uur ’s nachts in ’s lands bekendste rosse buurt werken slachtoffers zijn van vrouwenhandel en dat de Wallen daarom vanaf dat tijdstip op slot moesten. ’Vertrutting!’, riep Van Pinxteren en ging als gebaar zelf even achter zo’n raam zitten, roepend: ’Seks, drugs en rock & roll horen erbij in Amsterdam.’

Uitgebuit

Nu Asschers tienjarenproject ’1012’ (de postcode van de wijk) om raamprostitutie uit te bannen faliekant is mislukt, begint het politieke spel opnieuw. PvdA-volgelingen van Asscher, opduikend in clubs als Vereniging Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad en bureau Onderzoek Informatie en Statistiek (OIS), sturen bij de gemeente Amsterdam aan op het verbieden van raamprostitutie op de Wallen. En hoe reageerde GroenLinks-burgemeester Femke Halsema, partijgenoot van ’gelegenheidssekswerker’ Van Pinxteren? ’Het etaleren van kwetsbare vrouwen is niet acceptabel.’

Laurens Buijs, socioloog verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, al jarenlang gespecialiseerd in de rosse buurt en verantwoordelijk voor het rapport Macht Op De Wallen, wordt er moedeloos van.

Tien jaar geleden wist Asscher het zeker: de overgrote meerderheid van de prostituees op de Wallen wordt uitgebuit door criminelen. Hij voegde er zelfs aan toe: ’Wie tegen mijn beleid is, is vóór vrouwenhandel’. Nu wordt gerept over ’mogelijk’ 255 slachtoffers in de raamprostitutie. Bewijzen voor die cijfers zijn in al die jaren echter niet geleverd.

„De cijfers waarmee wordt geschermd zijn politieke instrumenten, totaal niet wetenschappelijk onderbouwd en dat stuit mij tegen de borst”, zegt Buijs.

Hij gaat nog een stap verder: „De Wallen zijn een speelbal van politici en hoge ambtenaren, die het gebied zien als investeringsproject en daarbij de prostituees misbruiken. De heren en dames blijven roepen dat hun beleid gericht is op het verbeteren van het leven van de sekswerkers, maar de vrouwen bij hun plannen betrekken was te veel gevraagd.

Buijs waakt ervoor om de seksbranche op de Wallen te romantiseren. „Er zitten rotte appels tussen, sommige ondernemers in het gebied zijn bepaald geen lieverdjes, maar de meesten zijn te goeder trouw en welwillend. Ik snap dat de gemeente de branche kritisch bekijkt, want ieder slachtoffer van vrouwenhandel is er één te veel. Maar het spel dat nu op de Wallen wordt gespeeld, heeft niets met het beschermen van vrouwen te maken.”

De wetenschapper verbaast zich over de hypocrisie in de aanpak. „Ooit waren we in dit land trots op onze vrijheden. Vrouwen die er openlijk voor uit konden komen dat ze hun geld met seks verdienden, vooral linkse partijen schermden er mee. Nu roepen dezelfde partijen dat het vernederend is wanneer prostituees achter een raam zitten. Ze schurken daarmee aan tegen de broeders van de biblebelt, die ze vroeger verfoeiden. Fundamentalistische christenen noemen raamprostitutie zondig, socialisten vrouwenonderdrukking, maar hun standpunt is feitelijk hetzelfde. Zo on-Nederlands. Prostitutie is er en zal altijd blijven bestaan. De vraag is alleen: hoe ga je er mee om?”

Meer lezen