Prostitutie

De Telegraaf, 23-2-2019

Socioloog: het wordt hoog tijd om weer gezamenlijk trots te zijn op ’s lands bekendste rosse buurt

Deining op de Wallen. ’Sluit alle peeskamertjes’, roepen linkse partijen. ’Haal raamprostitutie terug naar de stegen’, pareert Ondernemersvereniging Oudezijds Achterburgwal, boos over de ’stigmatisering’ van de wijk. Vanuit het gapend gat tussen de strijdende kampen meldt socioloog Laurens Buijs: het wordt hoog tijd om weer gezamenlijk trots te zijn op ’s lands bekendste rosse buurt. „Politici misbruiken de prostituees.”

Wulps sloeg ze een stola van protserige veren om haar nek, van achter een raam met een rood lampje lonkend naar mannen, zoals prostituees op de Wallen dat al eeuwen plegen te doen. Wie die dame van lichte zeden was? Jeanine van Pinxteren, destijds (2010) lijsttrekker van GroenLinks in Amsterdam. De hoer acteren als ludieke verkiezingsstunt.

De PvdA beweerde in dezelfde strijd om de kiezers dat alle prostituees die na twee uur ’s nachts in ’s lands bekendste rosse buurt werken slachtoffers zijn van vrouwenhandel en dat de Wallen daarom vanaf dat tijdstip op slot moesten. ’Vertrutting!’, riep Van Pinxteren en ging als gebaar zelf even achter zo’n raam zitten, roepend: ’Seks, drugs en rock & roll horen erbij in Amsterdam.’

Uitgebuit

Nu Asschers tienjarenproject ’1012’ (de postcode van de wijk) om raamprostitutie uit te bannen faliekant is mislukt, begint het politieke spel opnieuw. PvdA-volgelingen van Asscher, opduikend in clubs als Vereniging Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad en bureau Onderzoek Informatie en Statistiek (OIS), sturen bij de gemeente Amsterdam aan op het verbieden van raamprostitutie op de Wallen. En hoe reageerde GroenLinks-burgemeester Femke Halsema, partijgenoot van ’gelegenheidssekswerker’ Van Pinxteren? ’Het etaleren van kwetsbare vrouwen is niet acceptabel.’

Laurens Buijs, socioloog verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, al jarenlang gespecialiseerd in de rosse buurt en verantwoordelijk voor het rapport Macht Op De Wallen, wordt er moedeloos van.

Tien jaar geleden wist Asscher het zeker: de overgrote meerderheid van de prostituees op de Wallen wordt uitgebuit door criminelen. Hij voegde er zelfs aan toe: ’Wie tegen mijn beleid is, is vóór vrouwenhandel’. Nu wordt gerept over ’mogelijk’ 255 slachtoffers in de raamprostitutie. Bewijzen voor die cijfers zijn in al die jaren echter niet geleverd.

„De cijfers waarmee wordt geschermd zijn politieke instrumenten, totaal niet wetenschappelijk onderbouwd en dat stuit mij tegen de borst”, zegt Buijs.

Hij gaat nog een stap verder: „De Wallen zijn een speelbal van politici en hoge ambtenaren, die het gebied zien als investeringsproject en daarbij de prostituees misbruiken. De heren en dames blijven roepen dat hun beleid gericht is op het verbeteren van het leven van de sekswerkers, maar de vrouwen bij hun plannen betrekken was te veel gevraagd.

Buijs waakt ervoor om de seksbranche op de Wallen te romantiseren. „Er zitten rotte appels tussen, sommige ondernemers in het gebied zijn bepaald geen lieverdjes, maar de meesten zijn te goeder trouw en welwillend. Ik snap dat de gemeente de branche kritisch bekijkt, want ieder slachtoffer van vrouwenhandel is er één te veel. Maar het spel dat nu op de Wallen wordt gespeeld, heeft niets met het beschermen van vrouwen te maken.”

De wetenschapper verbaast zich over de hypocrisie in de aanpak. „Ooit waren we in dit land trots op onze vrijheden. Vrouwen die er openlijk voor uit konden komen dat ze hun geld met seks verdienden, vooral linkse partijen schermden er mee. Nu roepen dezelfde partijen dat het vernederend is wanneer prostituees achter een raam zitten. Ze schurken daarmee aan tegen de broeders van de biblebelt, die ze vroeger verfoeiden. Fundamentalistische christenen noemen raamprostitutie zondig, socialisten vrouwenonderdrukking, maar hun standpunt is feitelijk hetzelfde. Zo on-Nederlands. Prostitutie is er en zal altijd blijven bestaan. De vraag is alleen: hoe ga je er mee om?”

Meer lezen

Santi van den Toorn, initiatiefnemer van Stichting De Bovengrondse, pleit ervoor om sekswerk te zien als belangrijk werk. ‘Sekswerkers lopen dagelijks gevaar.’

Na drie jaar was mijn lichaam op. Overal pijn, in mijn gewrichten en in mijn nek. Door de fysieke kant van het werk, en door de stress die in de schouders gaat zitten. Psychisch was ik er niet veel beter aan toe.

Ik deed het voor het geld, niet omdat ik het leuk vond. Er was geen ander werk te vinden, dit kon ik nu eenmaal en er was vraag naar. Het was eentonig en voelde zinloos, elke dag hetzelfde liedje, maar het betaalde mijn huur en mijn eten. Dat was dan tenminste iets. Er was geen dwang in het spel, in elk geval geen dwang van het individu.

Zou iemand, na het lezen van mijn verhaal hierboven pleiten voor het verbieden of criminaliseren van IT-werk zoals dat gebeurt met sekswerk? Ik denk het niet. Dus laten we stoppen met doen alsof in andere beroepen mensen altijd vrijwillig kiezen en het niet om geld gaat. Stoppen met doen alsof werknemers overal gelukkig en vrij zijn (lees bijvoorbeeld de stukken over de magazijnen van Bol.com).

Gestigmatiseerd

Ja, mensenhandel is verschrikkelijk en moet absoluut bestreden worden, niet alleen in de seksindustrie maar ook in bijvoorbeeld de vleesindustrie en in de kassen. Dat staat los van sekswerk an sich. Laten we sekswerk gaan zien als belangrijk – soms zelfs helend – werk dat een plek verdient in deze maatschappij.

De analogie met de IT’er loopt spaak op veiligheid, toegang tot basis­behoeften (zoals een bank­rekening, hypotheek, gezondheidszorg en verzekering) en waardering vanuit de maatschappij. Sekswerkers moeten hun werk nu in de marges doen en lopen daarbij dagelijks gevaar.

Zij kunnen niet openlijk vertellen over hun baan en vinden zoals gezegd maar moeilijk een bank die hun een hypotheek of bankrekening wil geven. Ze worden gestigmatiseerd en buitengesloten.

Erkennen van sekswerk als werk en het dus niet anders behandelen dan andere sectoren lijkt mij de eerste stap naar een constructieve dialoog over decriminalisering en betere rechten voor sekswerkers. Zodat ook zij een menswaardig en vooral veilig bestaan kunnen leiden.

Bron: Parool

De situatie rond prostitutie op de Wallen is niet houdbaar, zegt burgemeester Femke Halsema in een interview met Het Parool. ‘Het etaleren van kwetsbare vrouwen is niet acceptabel.’
AD 09-02-19

Halsema reageert daarmee op berichten dat veel Amsterdammers de Wallen mijden vanwege de drukte, vinden dat er minder prostitutie moet zijn in dit gebied en dat de helft van de bevolking het niet meer van deze tijd vindt om vrouwen in een etalage te zetten. Halsema snapt dat veel Amsterdammers zo denken.

,,Op deze manier vind ik het ook heel moeizaam. De omstandigheden waarin vrouwen hun werk moeten doen, zijn slechter geworden. Dus begrijp ik dat veel Amsterdammers denken: op deze manier is prostitutie niet meer zoals die ooit bedoeld was en die wij prettig vinden.”
Vernederen

Raamprostitutie, een historisch fenomeen in Amsterdam, is wat haar betreft minder vanzelfsprekend geworden. ,,Het gaat in toenemende mate gepaard met het vernederen van vrouwen door grote groepen toeristen.” Ze zal voor de zomer maatregelen op de middellange termijn aankondigen voor de Wallen. Hierbij kijkt ze ook naar prostitutie en gelden geen taboes. Alle opties liggen nog op tafel: meer ramen, verplaatsing van ramen, alles laten zoals het nu is.

Bij de burgemeester van Amsterdam staat voorop dat de maatregelen het lot van de vrouwen verbeteren die achter de ramen staan. ,,Ik vind het onverteerbaar. Daarom staat boven aan de lijst: hoe zorgen wij ervoor dat zij zelfstandiger en krachtiger zijn, niet misbruikt worden en niet verhandelbaar zijn.”

Volgens Halsema is er een ernstig vermoeden van mensenhandel en uitbuiting. Ze heeft Herman Bolhaar, Nationaal Rapporteur Mensenhandel, gevraagd om alle scenario’s te toetsen: wat zijn de effecten op het lot van de vrouwen.

bron: www.dominaforum.nl

AMSTERDAM – Met stijgende verbazing kijkt hoogleraar Staats- en Bestuursrecht Jon Schilder van de Vrije Universiteit naar de manier waarop het gemeentebestuur van de hoofdstad met wet- en regelgeving omspringt. Vanaf 1 januari mogen Amsterdammers hun woning nog maar 30 dagen per jaar verhuren en de burgemeester kondigde aan het ’boerkaverbod’ niet te willen handhaven. Deugt dat wel?

Schilder houdt zich bezig met het openbare orderecht en is juridisch specialist op het gebied van bevoegdheden van burgemeesters én de regelgevende bevoegdheid van de gemeenteraad. Als hoogleraar spreekt hij vanavond op een bijeenkomst van Amsterdam Gastvrij, een vereniging die opkomt voor woningverhuurders. Die worden beperkt door de invoering van de ’30-dagen regeling’.

Eerst iets anders: hoe kijkt u als expert naar de uitspraak van burgemeester Halsema, die het boerkaverbod ’on-Amsterdams’ vindt?

Ik heb het hele fragment teruggekeken. Halsema zei letterlijk: het is on-Amsterdams. Dat is een foute uitspraak voor een burgemeester. Die moet zich aan landelijke wetgeving houden. Mijn meest principiële bezwaar is dat Halsema helemaal niets met dit onderwerp te maken heeft. De burgemeester gaat niet over de handhaving van strafwetten, dat ligt op het bordje van politie en justitie. De burgemeester gaat echt alleen maar over onmiddellijke ordehandhaving, zoals relletjes en opstootjes. Ze kan in de driehoek (het overleg tussen hoofdofficier van het OM, burgemeester, en politiecommissaris) ook niet tegen het OM of politie zeggen: deze boef mag je wel of niet vangen. Sterker nog: als er na invoering van de wet een andere politiechef of hoofdofficier van justitie aantreedt die zegt: wij gaan wél met prioriteit handhaven op gezichtsbedekkende kleding, heeft ze daar niets over te zeggen.

Meer lezen

Er is nog te weinig zicht op slachtoffers van mensenhandel. Hierdoor kunnen ze niet de juiste bescherming krijgen, blijkt uit de Slachtoffermonitor mensenhandel die donderdag is gepubliceerd.

In 2014 daalde het aantal meldingen dat binnenkwam bij het coördinatiecentrum tegen mensenhandel CoMensha. Ook in 2017 zette de ingezette daling door. Er zijn slechts 958 slachtoffers in beeld. „We moeten onze ogen hier niet voor sluiten. Mensenhandel heeft politieke topprioriteit, daarom is het van groot belang dat er meer slachtoffers in beeld komen en dat zij bescherming krijgen”, zegt Nationaal Rapporteur Mensenhandel Herman Bolhaar.

Vooral Nederlandse slachtoffers van seksuele uitbuiting zijn minder goed zichtbaar: in 2014-2015 waren er gemiddeld 365 slachtoffers in beeld. In 2017 zijn dit er nog maar 263. De daling komt mogelijk doordat slachtoffers steeds vaker gedwongen worden te werken in de escortbranche en als ’thuiswerkers’. Deze sectoren zijn minder goed zichtbaar voor de handhavende instanties. In 2013-2015 kwam twee derde van de slachtoffers van seksuele uitbuiting uit dit deel van de prostitutiesector. Afgelopen twee jaar steeg dit naar 81 procent.

Het aantal door de politie gemelde slachtoffers is in de afgelopen jaren fors afgenomen. In 2013 ging het om 75 procent van het totaal aantal meldingen, in 2017 nog maar om 34 procent. Ook blijken er grote verschillen te zijn tussen de politieregio’s. Zo nemen vier eenheden meer dan driekwart van de politiemeldingen over binnenlandse seksuele uitbuiting voor hun rekening, en de overige zes de rest. „,Het is belangrijk om verder te onderzoeken wat de oorzaak is van deze verschillen, zodat alle politie-eenheden in staat kunnen worden gesteld om mensenhandel zo goed mogelijk aan te pakken”, zegt Bolhaar.

Bron: DominaForum.nl

Commentaar van de redactie:

En dit werd ook voorspeld door de legale exploitanten. De vergunde bedrijven worden doodgecontroleerd en veel privehuizen/clubs, raambordelen kregen te maken met absurde regels en boetes of zelfs sluitingen. Terwijl de mensenhandel vrolijk doorging op de illegale locaties omdat men klanten kan ronselen via internet en zo via escortsites, advertentiesites de dames neergezet konden en kunnen worden. Politie, GGD en hulpinstanties zijn al jaren de grip kwijt aan het raken op de illegale en gedwongen dames in het vak. Terwijl nette legale bedrijven als paria’s behandeld worden met regeldruk, controles, sancties.

Sinds de legalisering van het vak van prostituee is het er in de branche alleen maar slechter op geworden. Waarom niet sites plat leggen die onvergunde dames laten adverteren? Want daar zit hun broodwinning, zonder advertenties hebben zij (of de pooiers) geen inkomen. Terwijl in legale bedrijven goed zicht kan worden gehouden op welke dames waar werken. Een nieuw forum als www.legaledamesvanplezier.nl is het legale antwoord op sites als www.hookers.nl (waar ook alle illegale dames op staan beschreven). In kranten als de Telegraaf en Algemeen Dagblad mag een advertenties van legaal sexbedrijf of sexwerkster ook alleen maar met noemen van vergunningsnummer. Dit kan de overheid ook instellen voor websites door hiervoor een wetswijziging door te voeren.

Illegale sites als www.goldenangels.com worden al jaren met rust gelaten ondanks eerder offline halen van hun vorige site/concept Zuzana.com jaren geleden wat ook groot landelijk nieuws was in 2011 en zelfs het NOS TV Journaal haalde, zie ook nog artikel via https://www.volkskrant.nl/mensen/mensenhandel-verplaatst-zich-naar-escortbranche~b39eeb98/ . Nu doodleuk al jaren actief weer met tig illegale dames met name in Amsterdam in hotels en airbnb locaties. En dit is bekend bij Politie en Gemeente Amsterdam. Exploitanten hebben dit zo vaak gemeld aan de ambtenaren en ook via M (misdaad anoniem = gesubsidieerde organisatie van ex Politie agent).

Het is gewoon duidelijk dat er geen beleid of prioriteit is bij overheid om gedwongen en illegale prostitutie te bestrijden. Nee men bestrijdt de legaliteit en daarmee groeit automatische de illegaliteit omdat internet het middel is om alles te presenteren voor pooiers, mensenhandelaren, illegale dames, etc. etc. En iedere keer komen er weer signalen uit deze branche die de kenners al lang wisten. Maar het is roepen in de woestijn. En men slaapt lekker door, met minder belasting inkomsten, met minder zicht op de gedwongen en of illegale dames, met minder zicht op criminele organisaties.

Lezersbrief: Stijn Verstraete pleitte er zaterdag in Het Parool voor de drukte in het centrum aan te pakken door prostitutie en coffeeshops te verbannen. Daar is niet iedereen voor.
Het Parool 29 augustus 2018

Volgens Stijn Verstraete, adviseur duurzame gebiedsontwikkeling, vergen extreme omstandigheden draconische maatregelen.

Volgens hem moet de prostitutie volledig ­verdwijnen uit het Wallengebied, tezamen met een groot deel van de coffeeshops. We moeten niet bang zijn dat het dan stil wordt op de Wallen, want de buurt biedt toch nog veel moois.

Nee, stil worden zal het zeker niet, sterker: de overlast zal blijven en zelfs toenemen. De grootste boosdoener, alcohol, wordt namelijk niet genoemd, net als de enorme toename van alcoholserverende gelegenheden, inclusief boten.

Alcohol en zijn gebruikers zijn verantwoordelijk voor de ergste overlast en uitwassen op de Wallen, maar worden volledig buiten beeld ­gehouden.

Omdat de toeristenstromen onbeheersbaar zijn geworden, wordt de schuld nu bij de raamprostituees en de coffeeshops gelegd. Er wordt gesuggereerd dat als beide zouden verdwijnen, deze onbeheersbare situatie verbetert. Au ­contraire zou ik willen waarschuwen.

De schuld neerleggen bij de raamprostitutie is ongefundeerd. Het verminderen van het aantal coffeeshops heeft al geleid tot het verdwijnen van een aantal onafhankelijke juweeltjes als de Baba, Homegrown Fantasy en de Anyday.

Met het groeiende aantal toeristen dat naar Amsterdam blijft komen, ook vanwege de vrijheid rondom het gebruik van cannabis, zijn er nu al te veel coffeeshops verdwenen en te weinig overgebleven.

Cannabisgebruikers veroorzaken geen overlast, een tevreden roker is geen onruststoker. Een alcoholgebruiker is dat vaak wel. Stijn Verstraetes redenering dat met het verdwijnen van een groot deel van de coffeeshops op de Wallen de overlast beter beheersbaar zou worden, is onjuist en niet onderbouwd.

Het is zelfs naïef om te denken dat met het verdwijnen van de zichtbare prostitutie, de zorgen en overlast op de Wallen zouden verdwijnen. De Oude Kerk, Ons’ Lieve Heer op Solder en de grachten zouden voldoende zijn voor de horden bezoekers.

De grootste boosdoener, alcohol, buiten beschouwing laten? Hoeren en coffeeshops? Weg ermee en uit het zicht. Dit alles wordt geserveerd met de utopische gedachte dat dan alle zorgen opgelost zouden zijn.

Het lijkt er sterk op dat Stijn Verstraete van onze Wallen een Staphorst aan de Amstel wil maken!

Jackie Woerlee, Amsterdam

Meer lezen