Mariska Majoor, oud-sekswerker en oprichter van het Prostitutie Informatie Centrum schreef het boek De Wallen. Toekomst van ons verleden. Een boek over haar jaren op de Wallen en de veranderingen die de buurt heeft ondergaan.
De Wallen en haar historie worden geschetst aan de hand van een wandeling. Mariska Majoor (52), oud sekswerker, loopt samen met haar 22-jarige dochter Robin een rondje door de rosse buurt en spreekt er met aloude bekenden – de glazenwasser, sekswerkers, de wijkagent en de raamexploitant.
‘De Wallen zijn als een school voor mij. Ik leer dagelijks iets nieuws,’ zegt Nigel de glazenwasser die er menig raam heeft gelapt.
Sekswerker Jade van het bordeel My Red Light, die het naar haar zin heeft op de Wallen, rept over kwetsende opmerkingen van toeristen: “Je kunt aan de gezichten van mensen zien hoe ze over je denken. Van sommige gezichten druipt de walging af.”
Pooiers en gouden kettingen
In het boek – met daarin foto’s van haar dochter Robin – loopt Majoor door de Monnikenstraat, Gordijnensteeg, Bloedstraat langs peeskamers met daarin ‘pijnlijk uitziende werktuigen’ van vrouwen die SM aanbieden en langs de Molensteeg waar in de jaren negentig vrouwen hardhandig gedwongen werden tot sekswerk door de ‘ellendige’ Turkse en Joegoslavische pooiers die er rondliepen.
Raamexploitant Jan Broers weet wel hoe het er vroeger aan toeging. ‘De jongens reden met gouden kettingen om en in dikke auto’s de gracht over om hun meissies af te zetten. Open en bloot, geen haan die ernaar kraaide. (…) Ja, er kreeg er wel eens een een draai om de oren als ze geen zin had om te werken, maar zo ging dat.’
Vanaf de Febo vervolgt ze haar weg naar de ‘pillenbrug’ waar de handel in drugs floreerde. Het deel van de Wallen waar het vroeger nogal ruig was, is nu ‘schoon, veilig en braaf’. ‘Ik mis het rauwe randje,’ schrijft Majoor, die in deze buurt in de jaren tachtig achter een raam zat. Toen ze ermee stopte, richtte ze enkele jaren later het Prostitutie Informatie Centrum op waar zowel toeristen als sekswerkers langs kunnen komen voor informatie.
Aloude ziel
De aanleiding voor het boek zijn de ontwikkelingen op de Wallen. “Ik krijg er buikpijn van als er gevraagd wordt of raambordelen wel van deze tijd zijn. Ik had geen zin om weer een brief te sturen en besloot het groter aan te pakken. Dit boek is geen opgeheven vinger. Eerder een nostalgische terugblik en een ode aan die aloude ziel.”
Majoor wil in haar boek stilstaan bij zowel de goede als de negatieve kanten van de Wallen, zegt ze. “Het opknappen van straten en panden is goed gedaan. Ook de misdaad en mensenhandel, waarbij iemand een ander met geweld tot sekswerk dwingt, moeten worden aangepakt. Maar tijdens het 1012 project zijn ze met een bulldozer door de buurt gegaan zonder oog te hebben voor de sekswerkers. Het project zorgde voor een negatieve kijk op de Wallen. De seksindustrie wil er echter niet weg en de bewoners ook niet. Laat de buurt nu blijven wat het is en laat niet één partij wijken. Pak alleen wel de misdragingen van toeristen aan, via apps, folders, borden en hosts op straat.”
Rood lampje
Het boek met interviews en de wandeltocht wordt aangevuld met persoonlijke anekdotes uit haar tijd achter het raam. In een van die anekdotes vertelt ze dat ze een fototoestel van een fotograferende toerist afpakt en het rolletje uit zijn camera trekt en in de gracht gooit.
Haar boek werd afgelopen woensdag overhandigd aan burgemeester Halsema op de lege Wallen. “Het was bizar om op die lege grachten te lopen. Nu zag je goed hoe belangrijk sfeer is. Voor sommige bewoners is het een oase van rust. Zij kunnen op hun stoepje zitten. Maar niet iedereen is er blij mee. Ook zijn er mensen die het doods vinden.”
Het boek eindigt met een opmerking van een bewoner die de Wallen beschrijft als een historische stad waar de ziel uit is. ‘Straks heb je hier alleen nog maar een etalagepop achter een raam zitten, met één rood lampje dat een knipoog moet voorstellen naar de rosse buurt van vroeger.’
‘De Wallen. Toekomst van ons verleden’ van Mariska Majoor kost 19,95 euro.